اهمیت زبان

انسان ها از بدو آفرینش تا کنون در بستر اجتماعی و گروهی  پیدا شده، رشد کرده و با هم به نیستی رفته اند. در همین روند متواتر برای ایجاد باهمی و برقراری ارتباط میان همدیگر نیازمند چیزی بوده اند که توسط آن بتوانند باهم برسند و توسط آن رابطه ای ایجاد کنند. از میان این وسیله های ارتباط گر؛ مهمترین و ماندگار ترین آن زبان بوده است، چه زبان گفتاری و چه هم زبان های اشاری و قراردادی باشد، پس برای اینکه زبان را به درستی بشناسیم اینگونه به معرفی آن می پردازیم. زبان وسیله ی برقراری ارتباط  میان فردها و چگونگی اندیشه، قالب اندیشه ها؛ عواطف و نفسانیات آدمیست .زبان جلوه گاه  درونی و ذهنی یک فرد است و مهم ترین وظیفه ی زبان ایجاد ارتباط گذشته  به آینده و یک نسل به نسل دیگراست چه این ارتباط به شکل مکتوبی باشد ویا به شکل شفاهی سینه به سینه  نقل شود، پس گفته می توانیم دلیل تشکیل یک جامعه نیازمندی های انسان ها بر یک دیگر است و وسیله ی رفع نیاز مندی آنها زبان است؛ این جاست که یک فرد به وسیله ی زبانش هویتش را به نمایش میگذارد چون آن گاه که شخص لب گشود و سخن در میان آورد، درحقیقت اندیشه و هویتش را به نمایش گذاشته است و اندیشه ی یک شخص نمایانگراصلیت آن شخص می باشد. به بیان دیگر زبان واقعیتی است از تفکر و تفکر توام با انکشاف جامعه تکامل پیدا میکند؛ پس زبان و واٰ‌‌ٰژگان آن باید در پرتو تاریخ جامعه مطالعه شود زیرا تاریخ پیدایش زبان با تاریخ پیدایش بشریت رابطه دارد، یعنی اینکه زبان با تولد بشر تولد شده است و با  انکشاف و تحول زندگی بشریت انکشاف وتحول کرده است. آنچه در ابتدای بحث اشاره کردیم، زبان از نظر نوعیت بخش های زیادی دارد که درمیان این زبان ها زبان گفتار ونوشتار به درجه ی ارشد قرار گرفته و بنیادی و بقا پذیرمیباشد و درمیان گروه های انسانی به شکل قراردادی استفاده کنندگان گسترده ای دارد. زبان گفتار و نوشتارعامل بقای فرهنگ یک جامعه وعامل برقراری رابطه های عمیق و گسترده  بین جامعه های مختلف میباشد. زبان درهر مقطعی زمانی نیروی پیشتازی بوده است برای اشغال و تهاجم به یک فرهنگ  دیگر و سر انجام برای اشغال همان کشورتوسط صاحبان زبان. تا حال بارها شنیده ویا تجربه کرده ایم ، هر کشوری که ابر قدرت شده وخواهان گسترده کردن قلمروشان بوده، آن کشورنخست زبان شان را در آن منطقه پیاده کرده وبعد گام های بعدی استعماری را برداشته است. به گونه ی مثال اگر اشغال زبان فارسی دری را توسط عرب ها در متن های فارسی مشاهده کنیم به درستی درک می شود که با آمدن عرب ها به سرزمین فارس یا آریانای کهن، یک گسست فرهنگی بزرگ در این قلمرو به وجود آمده و مفکوره های اصلی این مردمان در تبانی با زبان عرب زیر تاثیر فرهنگ عرب رفته است. اگرهم اکنون کشورهای غربی به خصوص امریکا و انگلیستان را در نظر بگیریم برای اینکه بتوانند با تسلط بر مفکوره ی مردم دنیا تسلط سیاسی و اقتصادی خویش را بگسترند، زبان انگلیسی را به عنوان زبان جهانی قبولانده اند. همین است که مردم دنیا با وجود مخالفت های که با عمل کرد این کشور ها را دارد، از لحاظ فرهنگی و زبانی با هم رابطه ای صمیمی را ایجاد  کرده اند که این رابطه ی زبانی به نحوی از انحا سد همان مخالفت ها می شود و کسی جرآت ندارد با این کشورها علم مخالفت بر افرازد. پس برای نتیجه گیری باید گفت، زبان هویت فرهنگی، سیاسی و حتی اقتصادی یک جامعه است و برای گسترش دامنه ی این سه بعد اجتماع باید به گسترش و پالش زبان توجه صورت گیرد. بنا هرفرد مسوول نگهداری و پیشرفت زبان شان است تا بتواند هویت شان را حفظ کند.

ا